حلیم: پختن گوشت با یکی از حبوبات حلیم می‌شود. چیزی که مرسوم است و شناخته شده است، پختن گوشت با گندم یا نهایتا با جو است. از تعریف حلیم استفاده می‌شود که پختن گوشت با هرکدام از حبوبات مانند نخود که خود نخود تقویت کننده‌ی جنسی است و اگر به شکل حلیم دربیاید اثر آن بیشتر خواهد بود، یا با عدس و لوبیا و ماش، به اعتبار نیاز و مزاج انسان، می‌تواند باشد. برای درست کردن حلیم امروزه پوست گندم و جو را می‌گیرند ولی به نظر می‌رسد که اگر گندم و جو با پوست باشد بهتر است. حتی الامکان گندمی که مصرف می‌شود، بومی باشد و کود شیمیایی نخورده باشد و سم پاشی هم نشده باشد. برای درست کردن حلیم گندم و جو را با هم به مدت طولانی روی آتش قرار می‌دهند تا پخته بشود و له می‌شود. یک شب تا صبح باید حلیم بپزد. گندم و جو اگر شکسته باشد زودتر پخته می‌شود ولی به نظر می‌رسد اگر گندم و جو درسته باشد بهتر و خوشمزه تر است.
آبگوشت: ممکن است در انتخاب نوع گوشت تفاوتی باشد مثلا شخصی که سرد مزاج است گوشت شتر را به جهت گرم مزاج بودنش انتخاب کند و شخصی که گرم مزاج است گوشت بز را به جهت سرد مزاج بودنش انتخاب کند و شخصی که معتدل است گوشت گوسفند را انتخاب کند و از همه بهتر است. اگر آبگوشت اضافه بشود و هرچقدر آب زیاد هم باشد باز هم اثر گوشت را دارد. وقتی گوشت ریز باشد زودتر پخته می‌شود و به همه گوشت می‌رسد ولی اگر تکه گوشت ها درشت باشد به همه گوشت نمی‌رسد و مجبورند از آب گوشت استفاده کنند. حتی الامکان باید گوشت ریز باشد. به آبگوشت حبوبات یا تره بار اضافه می‌کنند مانند خورشت بادمجان و خورشت کدو که اشکالی ندارد و مفید است. هنگامی که آبگوشت درست می‌کنید در آن زیاد کدو تنبل بریزید زیرا مغز و قدرت درک انسان را زیاد می‌کند.
